Kapitein Onderbroek en de aanval van de pratende plees is een vervolg op Dav Pilkeys eerder dit jaar verschenen De avonturen van Kapitein Onderbroek. Net als in het eerste boek spelen ook nu de strips tekenende vrienden Sjors en Harold de hoofdrol. Ditmaal verheugen ze zich erg op de jaarlijkse uitvindingenshow op school, zeker omdat de winnaar één dag lang schoolhoofd mag zijn.
Het echte schoolhoofd, de verschrikkelijke Meneer Krupp, moet er niet aan denken dat juist Sjors en Harold die prijs winnen. Vooral niet omdat zij met een flauwe grap de vorige editie van de show volledig in het honderd hebben laten lopen door te bewijzen dat hun ‘uitvinding’ – lijm – erg goed werkte. Iedereen zat aan zijn stoel vastgeplakt en daarom mogen Sjors en Harold niet meedoen dit keer. Tja, en dus saboteren ze stiekem alle andere uitvindingen zodat de uitvindingenshow ook dit jaar uitloopt op een puinhoop met een woedende Meneer Krupp.
Tijdens hun straftijd tekenen ze uit verveling een nieuw avontuur van Kapitein Onderbroek. Ditmaal redt de onderbroekenheld met gevaar voor eigen leven de school van een kudde vleesetende wc-potten. En dan maken ze een fout: ze besluiten de strip te fotokopiëren op de Sukkel 2000, het kopieerapparaat dat hun klasgenootje Melvin had uitgevonden en waarmee afbeeldingen tot leven worden gewekt. Wanneer ze zich dat herinneren, is het al te laat en marcheren er al tientallen afschrikwekkende pleepotten door de school, kauwend op leraren en leerlingen. Gelukkig is ook nu één vingerknip genoeg om Meneer Krupp te veranderen in Kapitein Onderbroek en lost hij het probleem netjes op. Maar daar was wel een ‘opperplopper’ voor nodig.
Met het door Tjibbe Veldkamp vertaalde Kapitein Onderbroek en de aanval van de pratende plees levert Pilkey opnieuw een goed leesbaar, humoristisch boek af dat ook minder geoefende lezers zal aanspreken door de vele zwart-witillustraties die op sommige momenten het verhaal overnemen. Zo is ook nu weer een hele aflevering van de strip over Kapitein Onderbroek opgenomen en helpen maar liefst twee ‘omsla-no-scopen’ om de actiescènes letterlijk in beweging te krijgen. Opnieuw ‘vet leesplezier’. [Fedor de Beer] Verberg tekst

Omdat ze zich de vorige keer misdragen hebben, mogen Sjors en Harold niet meedoen aan de jaarlijkse Uitvindshow. Uit wraak saboteren ze de wedstrijd. Meneer Krupp, de directeur, sluit beide jongens op in het straflokaal. Daar verzinnen ze een strip over hun held Kapitein Onderbroek. Zonder het te beseffen kopiëren ze die op een apparaat dat van afbeeldingen levende wezens maakt, een uitvinding van schoolnerd Melvin. Daarna loopt alles danig uit de hand, want de strip gaat over een aanval door kwaadaardige, pratende plees. Het verhaal is geschreven in korte zinnen. Op elke bladzijde staan ingekleurde cartoonachtige tekeningen. Ook bevat het boek enkele zogeheten omsla-no-scopen, waarbij twee opeenvolgende tekeningen gaan bewegen. De strip die de jongens hebben gemaakt, is ook opgenomen. Het boek zal vooral bij stripliefhebbers en lezers die niet zo dol zijn op veel tekst in de smaak vallen. De melige humor appelleert goed aan wat jongens vanaf ca. 8 jaar leuk vinden.

Op de school van Sjors en Harold wordt er een 'Uitvindingsshow' gehouden. De winnaar mag 'Schoolhoofd voor een dag' zijn. En dat zien de deugnieten Sjors en Harold wel zitten. Maar aangezien Sjors en Harold het vorig jaar te bont hebben gemaakt, beslist de directeur dat zij niet mogen deelnemen. Als je denkt dat Sjors en Harold het hierbij laten, heb je het goed mis. De twee kwajongens bedenken een plan om de show te boycotten. Hun plan loopt echter uit de hand. Uiteindelijk moet Kapitein Onderbroek uitrukken om het op te nemen tegen boosaardige plees die de school bedreigen.
Sjors en Harold zijn twee kwajongens die niets liever doen dan streken uithalen en verhalen verzinnen. Verhalen over ‘Kapitein Onderbroek’. Verhalen die wel eens een eigen leven kunnen gaan leiden.
Het verhaal is opnieuw eenvoudig geschreven. De grappen zijn grappen die een achtjarige zelf zou kunnen neergepend hebben. De stukjes stripverhaal breken de geschreven tekst en zorgen voor een leuke afwisseling.
Wat me, net zoals in het eerste boek, wel stoort zijn de schrijffouten in de strip. Natuurlijk is de strip zogezegd geschreven door de twee achtjarigen en die schrijven wel fouten. Maar beseffen de jonge lezers dat het met opzet zo gedaan is? Mijn ‘bezorgdheid’ is dat lezers die moeite hebben met lezen deze fouten niet zullen zien en een foute visuele schrijfwijze voorgeschoteld krijgen. Dit doet geen afbreuk aan het verhaal met al zijn grappen en grollen.
In dit boek vind je weer de origineel gevonden ‘Omslanoscoop’ terug. Wil je weten wat dit is en hoe deze in zijn werk gaat, dan raad ik je aan om dit boek te lezen en het geheim zelf te ontdekken.
Verberg tekst