Een meisje, Lucia, vertelt over wat ze in haar gezellige buurt meemaakt, samen met haar hondje Kiko. Zo wordt er een buurtfeest georganiseerd, dat mis lijkt te lopen door en nachtelijk onweer. Gelukkig helpen de ouders mee om er toch een fijn feest van te maken. De illustraties zijn bijna allemaal gezien vanuit het perspectief van Lucia; daar waar ze zelf te zien is, is nooit haar gezicht zichtbaar. Tot op de laatste illustratie, waar (voor de kenner) te zien is dat zij het Downsyndroom heeft. In het verhaal wordt de samenwerking benadrukt tussen kinderen met diverse achtergronden. Er zijn kinderen van verschillende huidskleuren, afkomstig uit gezinnen in diverse samenstelling, zoals twee moeders, twee vaders, een samengesteld, adoptie- of eenoudergezin. De illustraties zijn uitgevoerd in gemengde techniek (potlood en aquarel) en laten meer zien dan er verteld wordt. Als rode draad door het verhaal lopen de capriolen van het ondeugende hondje. Een warm verhaal, aantrekkelijk uitgevoerd, waarin veel kinderen zich kunnen herkennen. Vanaf ca. 4 jaar. Verberg tekst

Binnenkort is er in het dorp waar Lucia woont een groot buurtfeest. Ze kijkt er erg naar uit! Samen met haar vriendjes en vriendinnetjes bereiden ze het feest mee voor. Het plein wordt versierd en iedereen helpt mee. Nog één nachtje slapen en dan is het zover! Maar dan breekt er ’s nachts een onweer los. Wat nu gedaan?

Een vrolijk prentenboek waar duidelijk de klemtoon is gelegd op diversiteit. Bovendien staat op de achterflap zelfs de kernboodschap vermeld: ‘Hoe verschillend we ook zijn, we hebben een ding gemeen: we helpen elkaar en houden van elkaar.’ Dat is natuurlijk een mooie boodschap.

Het hondje van Lucia krijgt in het verhaal een glansrol. Hij eist zijn plekje op in de tekst en op de prenten. Hierdoor worden de kinderen gestimuleerd om de illustraties aandachtig te bekijken. Er is namelijk heel wat te ontdekken.

Het valt op dat zowat alle mogelijke gezinsvormen voorkomen in het verhaal. Rollenpatronen worden doorbroken en stereotypen komen niet aan bod. Hierdoor voelt het verhaal soms wat aan als een verplicht nummertje. Lees dit boek dus vooral voor met dit in je achterhoofd: het is een boek waar diversiteit in de breedste zin van het woord aan bod komt. Het is een boek met een boodschap.

Rocio Bonilla tekende de sfeervolle prenten bij het boek. Zij is afkomstig uit Catalonië (evenals Elisenda Roca) en dat weet ze te verwerken in haar illustraties. Ze ademen de sfeer van een typisch Spaans buurtfeest. Ze heeft gezorgd voor leuke details en kan diversiteit meesterlijk vermommen als doodnormaal.

Een boek met een warm hart.

Verberg tekst